CEMİL MERİÇ TÜM ŞİİRLERİ
Yıldızları söndürmüş fırtına
Yıldızları söndürmüş fırtına
Batan bir gemidesin Senden ne kalacak yarına Kıyılardan imdat isteyen,sesin |
Cemil Meriç
YOLCU
Bugün son sinek de soğuktan öldü Son gül soldu,son yaprak döküldü Ay bulutların içine gömüldü Son ahbap da diyar-ı ahirete göçtü Bir bu heyhula kaldı buracıkta O da ölümünü bekliyor küçük bir odacıkta Bir damla su misali küçük bir kovacıkta Bir mezardır istediği kdüz bir ovacıkta Halini soran yok mu bu kimsesize Sorarlar bir gün bunun hesabını size Muhtaç bu garip bir çift söze Basar bağrını küçük bir köze Cemil MERİÇ
HÜZÜNLÜ GURBET
Güz mevsiminin ortasındayız Dağların tepelerinde kar var Kar bir yük gibi binmiş dağlara Benim hüzünle yüklendiğim gibi adeta Dağ nice yükler kaldırır daha Oysa ben Diyar-ı gürbette Küçük bir han odasında Mum ışığının altında Bilmem daha ne kadar yük kaldırabilirim Bilmem daha ne kadar dayanabilirim gurbete HÜZÜNLÜ GURBETE Karlar eridiğinde mi kavuşurum acaba Geride bıraktığım ahbaba Kader güldürür benim de yüzümü elbet Biter elbet bu HÜZÜNLÜ GURBET
Bi ÇARE AŞIK
Seni düşünüyorum gecenin sessizliğinde Bir ateş yanıyor ruhumun derinliklerinde Hayallerinle besleniyor bu ateş Ben ölsemde hiç sönmeyecek bu ateş Bir an kaybolsan hayalimden Olur bu dünya bana cehennem Ne zaman biter bu aşk bilmem Sensiz olamam bir an bile ben Hani hasret kalır ya toprak suya Hasretim sana toprak misali Ne mecnunlar gördü bu dünya Leyla olmazsa zindan misali |
0 yorum :
Yorum Gönder